Geert Haisma

Risicomanagement wordt veelal in de tweede lijn uitgevoerd, terwijl dit eigenlijk in de eerste lijn zou moeten worden gedaan. De eerste lijn is immers verantwoordelijk voor het in kaart brengen van de voor haar relevante risico’s en het beheersen van deze risico’s met maatregelen. De eerste lijn ziet niet altijd het belang of de toegevoegde waarde van risicomanagement en kan het als bureaucratisch ervaren. Dat de eerste lijn de toegevoegde waarde van risicomanagement niet ervaart komt voor een belangrijk deel door een gebrek aan kennis en ervaring. Onbekend maakt immers onbemind. Voor de implementatie van risicomanagement in de organisatie gaat het er vooral om de risico-eigenaren in de eerste lijn bewust te maken en laten leren volgens het leerprincipe van voordoen, meedoen, zelf doen om zelf de toegevoegde waarde van risicomanagement te ontdekken.
Lees meer…

Hans Timmerman

Huisvredebreuk of woonstschennis is het zonder toestemming en tegen de wil van de eigenaar of gebruiker binnendringen van een woning. Huisvredebreuk is in Nederland een misdrijf dat strafbaar is gesteld in het Wetboek van Strafrecht. Ook computervredebreuk gebruik valt tegenwoordig net als lokaalvredebreuk onder deze categorie overtredingen. Computervredebreuk is het opzettelijk en wederrechtelijk binnendringen in een geautomatiseerd werk of een deel daarvan. We verstaan daaronder het doorbreken van een beveiliging door een technische ingreep met behulp van valse signalen of een valse sleutel of door het aannemen van een valse hoedanigheid. De strafmaat voor dit misdrijf wordt verhoogd als er gegevens worden gestolen, oneigenlijk verwerkingscapaciteit is gebruikt of de inbraak de start van een andere inbraakpoging is. Dus activiteiten als hacken, het overnemen van iemand computer en het installeren van spyware zijn in Nederland verboden en strafbaar.

Lees meer…

Vorige week, om precies te zijn op 16 februari jongstleden, werd het arrest gewezen in de zaak die door Polen en Hongarije aangespannen werd. In juridische zin is de vloer aangeveegd met de beide landen. Het Hof van Justitie verwerpt de beroepen van Hongarije en Polen tegen het zogenaamde conditionaliteitsmechanisme dat de ontvangst van middelen uit de EU-begroting afhankelijk stelt van de naleving door de lidstaten van de beginselen van de rechtsstaat. Dat mechanisme is vastgesteld op basis van een juiste rechtsgrondslag, is verenigbaar met de procedure van artikel 7 VEU en eerbiedigt met name de grenzen van de aan de Unie verleende bevoegdheden en het rechtszekerheidsbeginsel. Op 16 december 2020 hebben het Parlement en de Raad een verordening (* 1) vastgesteld die voorziet in een algemeen ‘conditionaliteitsregime’ dat de Uniebegroting moet beschermen wanneer de beginselen van de rechtsstaat in een lidstaat worden geschonden. Om dat doel te bereiken, staat de verordening de Raad toe om op voorstel van de Commissie maatregelen te treffen die er onder meer in kunnen bestaan dat uit de Uniebegroting te verrichten betalingen worden geschorst of dat de goedkeuring van een of meer uit deze begroting te financieren programma’s wordt opgeschort (* 2). Hongarije en Polen hadden zich allebei tot het Hof van Justitie gewend met een verzoek tot nietigverklaring van de verordening, maar zij werden op alle punten door het Hof van Justitie in Luxemburg in het ongelijk gesteld. Het Europese Parlement kan nu aan de Europese Commissie haar tanden laten zien en aandringen op krachtige maatregelen tegen de twee lidstaten Polen en Hongarije. Lees meer…

Volgens informatie vanuit De Nedelandsche Bank behoren Nederlandse beleggingen in EU-obligaties tot de top drie grootste binnen de Europese Unie. Het opgehaalde kapitaal uit deze obligaties financiert de omvangrijke coronaherstelplannen van de Europese Commissie. Vele van deze obligaties hebben het label ‘sociaal’ of ‘groen’, waarmee ingespeeld wordt op de toenemende vraag naar maatschappelijk verantwoorde investeringen. Binnen Nederland zijn de EU-effecten met name populair bij banken en pensioenfondsen, waarbij banken de obligaties uit het tweede herstelprogramma ‘NextGenerationEU’ lijken te verkiezen boven eerder uitgegeven ‘SURE’ obligaties.
Lees meer…

Recentelijk hebben de Association of Certified Fraud Examiners, afgekort ACFE en SAS het Anti-Fraude Technologie Benchmark Rapport voor 2022 gepubliceerd. Het betreft een wereldwijd onderzoek onder fraudebestrijdingsprofessionals over de vraag hoe organisaties in verschillende sectoren tijdens de pandemie technologie gebruiken om fraude te bestrijden. Uit het onderzoek blijkt dat meer dan veertig procent van de respondenten meldde dat ze hun gebruik van data-analytics tijdens de pandemie aanzienlijk (14 %) of licht (29 %)  hebben versneld. Bovendien verwacht de ruime meerderheid dat hun budget voor fraudebestrijdingstechnologie de komende twee jaar verder zal toenemen. Lees meer…

Per Runhaar

Sinds de oprichting in 2015 is het doel van het IFFC om een bijdrage leveren aan een weerbare samenleving door kennisuitwisseling op het gebied van financieel-economische criminaliteit te vergroten. Met name de uitwisseling tussen publieke en private partijen staat bij het IFFC hoog op de agenda. Na een aantal rumoerige jaren waarin het moeilijk was de juiste focus te vinden, heeft het IFFC onder nieuw leiderschap een omslag gemaakt. “Als IFFC willen we vooral de keten versterken. Het is heel belangrijk dat er een goede dialoog is tussen alle stakeholders die zich met financieel-economische criminaliteit bezig houden.” Aan het woord is Martin van Manen; sinds mei 2021 directeur van het IFFC. Samen met operationeel directeur Tina Colls-Vagnholm geeft hij leiding aan het IFFC.
Lees meer…

De Nederlandsche Bank, afgekort DNB,  en haar vroegere bestuurders zijn in de periode van 1814 tot 1863 betrokken geweest bij slavernij. Dit blijkt uit onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek van de Universiteit Leiden dat vandaag is gepubliceerd. DNB betreurt deze bevindingen zeer. Dit onderzoek is voor DNB het begin van een traject van reflectie en dialoog. DNB was op drie manieren betrokken bij slavernij. Het startkapitaal van DNB kwam deels van ondernemers met directe belangen in de Atlantische plantageslavernij, zoals in bijvoorbeeld Suriname. Bij elf van de zestien grote private investeerders van het eerste uur is betrokkenheid bij slavernij vastgesteld.
Lees meer…