Yin en yang
We weten het van echte kenners. Het kost tien keer meer energie om een vrolijk deuntje te componeren dan om een zoveelste treurzang de wereld in te sturen. Daarom stroomt er zoveel esoterisch en aandoenlijk geklaag over verscheurde relaties en uiteengespatte verwachtingen over de radiogolven. Het is gewoon goedkoper. Dat geldt evenzeer voor financiële berichtgeving. Niemand wil het risico aangaan om een positieve visie over een langere termijn uit te schrijven, om dan vervolgens geconfronteerd te worden met het gemonkel van zijn lezerspubliek wanneer de volgende dag blijkt dat de wereldbeurzen wat van hun pluimen verloren hebben. Maar wie zich boven de waan van de dag weet te verheffen, merkt snel het prachtige vederkleed van de aandelenmarkten dat zich over de laatste 30 jaar verder heeft ontwikkeld. Met als startdatum 1 januari 1991 wist de MSCI Wereldindex aandelen (*1) zijn waarde dertien maal te verveelvoudigen. De 100 euro die op dat moment zou zijn geïnvesteerd, is nu 1.322 euro waard, inclusief koersontwikkelingen en geherinvesteerde netto-dividenden. De wereldbeurzen herhaalden in de laatste dertig jaar overigens alleen maar het patroon dat over de voorbije 220 jaar kon worden vastgesteld. Maar voor wie dat nog niet genoeg zou zijn, de returnindex voor Amerikaanse aandelen liep zelfs op tot 2.445 euro en werd recent nog voorbij gespurt door de Zweedse MSCI die over deze periode opliep tot 2.681 euro. Overigens, voor het betere Scandinavische werk moet u even langs in Denemarken. Een investering van 100 euro in 1991 is nu een slordige 3.286 euro waard. En België, vraagt u: 619 euro… De ijzeren greep van de Belgische grootbanken en het manifest ontbreken van grote, innovatieve bedrijven op ons beursplatform heeft de Belgiuminans (*2) weinig goed gedaan. Maar die Denen? Die nemen we hoe dan ook binnenkort wel te grazen, daar waar het er écht toe doet … Lees meer…
