
Public risk
In de aanloop naar het RiskCongresPublicValues (zie www.riskcongrespublicvalues.nl) verschijnt een drietal blogs waarvan dit de eerste is. Natuurlijk staat het begrip risico centraal en de vraag: hoe krijgen we zicht op wat we niet zien? Om scherpte aan te brengen, kies ik er bewust voor om vanuit een ´marktperspectief’ te redeneren, omdat ik van mening ben dat de publieke sector nu veel kan leren van de private sector als het om risicodenken gaat: het risicodenken gaat ‘om’, omdat het niet anders kan, omdat het overleven van organisaties daarvan afhangt. Sinds Nassim Taleb met zijn black swan is het begrip fragiliteit een soort achterliggende grootheid in de discussies over de inrichting van de risicomanagement functie. Fragiliteit is een woord dat de kwetsbaarheid van een volwassen en volledig functionerend sociaal, menselijk systeem beschrijft. Het concept fragiliteit is van toepassing op organisaties die een fundamentele overlevingsstrijd voeren in zich razendsnel ontwikkelende markten. Alle organisaties hebben last van disrupties, ze maken allemaal deel uit van deze stroomversnelling. Weinig organisaties slagen erin zichzelf (steeds opnieuw) heruit te vinden. Dat dit heruitvinden nodig is, bewijst de geschiedenis. Niet aanpassen betekent irrelevant worden. Dat is een natuurlijk proces. Lees meer…