Stefan Duchateau
Geen mens op aarde kan hem dit nadoen. Nadat de wereldleiders (voor één keer) eenduidig hebben gekozen voor een krachtig herstelbeleid en de beurzen hier enthousiast op reageerden, zorgde de Fed-voorzitter met een paar volzinnen voor een stevige onweersbui, hagel en bliksem incluis. Jay Powell is wat dat betreft niet aan zijn proefstuk toe en – het moet gezegd worden – ieder woord dat hij uitspreekt, wordt met de nodige argwaan beluisterd, na het debacle dat hij in het vierde kwartaal van 2018, geheel op eigen houtje, wist te creëren. De financiële markten zijn vooral beducht voor zijn neiging om starre, onbuigzame, mechanische regels op te leggen en hieraan te blijven vasthouden, ondanks de economische realiteit die in een andere richting wijst. Met zijn meest recente toespraak op maandag 10 juni wist hij zo opnieuw angst en verderf te zaaien en liet hij onbedoeld een kleine orkaan los over de wereldmarkten, die de nog verse herinneringen aan de turbulente weken in maart terug voor de geest brachten. Maar wat was er dan zo ergerlijk aan wat de man nu zei, dat het recht in het verkeerde keelgat schoot van de aandelenmarkten? Hij stelde immers eigenlijk alleen maar dat hij er niet aan denkt om er zelfs maar aan te denken om de beleidsrente op te trekken. Dit maar om iedereen gerust te stellen dat de Fed niet van plan is om in de nabije toekomst een ingebeeld inflatiespook te gaan bestrijden met hogere rente, ten koste van het economische herstel. Maar wie maakt zich daar momenteel eigenlijk zorgen over? En dan liep het grondig mis. Lees meer…