De Chinese overheid doet (eindelijk) wat ze moet: eerst de geldmarkten wat aftoetsen met een bescheiden daling van haar beleidsrente, opgevolgd met een even bescheiden als voorspelbare verlaging van de reserveverplichtingen van de banken. Zo kan je vrij accuraat nagaan of de beoogde doelstellingen (zoals de kredietverstrekking aan de industrie) kunnen worden bereikt zonder ongewenste bijwerkingen (bijvoorbeeld een aanzwengeling van de vastgoedsector). De testresultaten bleken erg bemoedigend, zodat een volgende stap in de rentedaling kon worden ingezet en de financiële markten konden worden vergast op een volgende verlaging van de bancaire reserveverplichtingen. Lees meer…

U was ongetwijfeld weinig verrast toen de Amerikaanse conjunctuurbarometer op 1 april diep in het rood dook en het industriële ISM-cijfer zelfs alarmerend kort tegen de 50 %-lijn begon aan te schurken. Toch reageerden de financiële markten uiterst beheerst en tilden ze al bij al niet te zwaar aan de vierde opeenvolgende daling van deze toonaangevende index. Het negatieve cijfer kwam – zoals eerder gesteld – enerzijds niet geheel onverwacht en leidde anderzijds tot de evidente conclusie dat een dergelijk conjunctuurverloop bezwaarlijk de aanleiding kan vormen voor betekenisvolle renteverhogingen (die algemeen als het eindsignaal voor de recente beurshausse worden aanzien).  Lees meer…

Er zijn slechts een beperkt aantal activiteiten die een (gemiddeld) mens meer tevredenheid weten te schenken dan het uitrekenen van winst. Zeker wanneer in de voorafgaande periode het publiek hoofdschuddend stond toe te kijken en iedere gelegenheid wist aan te grijpen om met afkeurend gegrom te wijzen op het onvermijdelijke falen dat gepaard gaat met een optimistische visie op lange termijn. Nochtans was deze visie gefundeerd op strenge criteria die de drijfveren voor beursbewegingen zo objectief mogelijk in kaart willen brengen en de evolutie op de financiële markten telkens weer toetsen op hun fundamentele onderbouw.   Lees meer…

De volledige tovenaarscursus duurt weliswaar honderdvijfentwintig jaar, maar met de intussen al verworven inzichten durven we ons toch aan een lovenswaardige poging te wagen om behoedzaam met de toverstaf te zwaaien. Op het financieel-economische front zouden we vooreerst aan de eurozone een lange periode toewensen met extreem lage rentetarieven op korte termijnplaatsingen, zodat financiële instellingen quasi gratis liquiditeiten kunnen ophalen bij de Centrale Bank om enerzijds het kredietaanbod aan te zwengelen met een lagere ontleningrente en anderzijds met versoepelde voorwaarden aan de bestaande vraag naar projectfinanciering te voldoen.  Lees meer…

We nemen het graag op voor de kleintjes, vooral wanneer ze (gedeeltelijk) gelijk hebben. De geweerkolfargumenten die vanuit de harde kern van de eurozone werden geformuleerd als antwoord op de verzuchtingen van de Griekse bevolking bleken vooral voor intern gebruik bestemd, om de achterban in Duitsland (en zijn satellietstaten) niet voor het hoofd te stoten. Lees meer…

Het staat dezer dagen weer stoer om de kleintjes te pesten. Bij sommigen komt dan ook geleidelijk de ware aard bovendrijven. De harde taal in de richting van Griekenland stemt ons vandaar wat onwennig. Iedereen weet nu wel dat van de Griekse regering weinig reële dreiging uitgaat in de richting van de sterke landen van de eurozone en dat een Grexit vooral dramatische gevolgen zal hebben voor de eigen bevolking. Een dergelijk scenario biedt noch op korte, noch op langere termijn enig soulaas aan de Griekse bevolking. De enige vergelijking uit de recente financiële geschiedenis die enigszins opgaat voor een dergelijk scenario wordt gevormd door het desastreuze pad dat Argentinië heeft proberen af te leggen, wat bezwaarlijk als een rolmodel kan worden beschouwd. Lees meer…

Ook in de jaren tachtig kon de juiste partijkaart erg nuttig zijn om, met enige gezwindheid, de trappen van de hiërarchie van het Belgische overheidsapparaat te beklimmen. Maar een belangrijk verschil met de huidige situatie is wel dat men toen een gezonde dosis humor moest hebben. Een van de meest succesrijke ambtenaren combineerde beide eigenschappen en vond zichzelf terug aan de top van de toenmalige dienst die instond voor de uitgifte van Belgische overheidsobligaties. In die periode werden de jaarrendementen nog uitgedrukt met twee betekenisvolle cijfers voor de komma en deden de decimalen er weinig toe. Nu resten er enkel nog decimalen. Lees meer…