Er is er ten minste één die doet wat moet en dit op het gepaste moment en in de juiste proportie met een doortastende impact op het financieel-economische gebeuren, zonder gepoch of onnodige poeha. En dat alles voor een jaarsalaris, net beneden 200.000 euro. De Amerikaanse beleidsrente moest (opnieuw) hoger en dat gebeurde dan ook, maar niet voordat tijdig de gepaste signalen werden uitgestuurd over de beoogde stap in het beleid van de Amerikaanse centrale bank zodat iedere marktparticipant de nodige tijd kon vinden om zich aan te passen. Fed-Voorzitter Yellen wist de financiële markten vervolgens opnieuw verregaand te charmeren met haar analytische en loepzuivere duiding over het hoe en waarom van deze renteverhoging, die precies past in het vooraf uitgestippelde beleid en – bij de verdere realisatie van de voorziene economische groei – dit jaar nog gevolgd zal worden door een verdere opwaartse aanpassing in juni en november, telkens met 25 basispunten. Just what the doctor ordered … om de lange termijn rente in het gareel en de economie uit de oververhittingszone te houden, de bedrijfswinsten rustig hoger te laten evolueren en de aandelenbeurs op zoek te laten gaan naar een nieuwe recordhoogte. Lees meer…

Public values. De vraag waarmee ik de vorige blog afsloot was: public values? En benchmarks hiervoor? Zou het kunnen? Wat zijn ‘public values’? Wat onze Nederlandse waarden zijn, is niet zo simpel te beantwoorden. ‘De’ Nederlander bestaat niet, vond Maxima. ‘De’ Nederlandse waarden bestaan in die logica natuurlijk ook niet. Hoe zit het dan met ‘de’ waarden die gelden – misschien wel: zouden moeten gelden – voor onze publieke zaak? Neem als voorbeeld de gedragsnormering voor bestuurder en toezichthouder in de zorg. Het is de kern van de nieuwe Governance Code Zorg die op 1 januari 2017 van kracht werd en waarin zeven principes van goed bestuur centraal staan. De nieuwe code is een afspiegeling van de veranderde visie in de maatschappij op goed bestuur en professioneel toezicht. Het zijn ongetwijfeld “public values”, maar wat schieten we daarmee op? Kunnen  we het begrip operationaliseren? Helpt het ons verder? Als we praten over waarden, dan praten we over ankerpunten in ons ethisch denken, dus in de moraliteit waarmee we rationele afwegingen maken en in de legitimiteit waarmee we ons bestaan afbakenen. We ‘verdingelijken’ daarmee iets dat zich in de wereld van de niet-dingen afspeelt: onze gedachtewereld. Je kunt dus alleen maar tot zulke ankerpunten komen in de dialoog over die gedachten. Hoe vrijer de dialoog, hoe zuiverder de ankerpunten kunnen worden vastgesteld. Maar hoe kom je dan tot ‘public values’? Lees meer…

Een journalist kreeg destijds de zeldzame kans voor een interview met J. Pierpont Morgan, een beursmagnaat, kettingroker en kunstverzamelaar die in 1895 quasi op eigen houtje het Amerikaanse financiële systeem van de ondergang redde (hetgeen hij nog eens dunnetjes wist over te doen in 1907) en had dan meteen ook een indringende vraag voor hem klaar. Wat denkt u dat de aandelenmarkten morgen zullen doen? Van onder de brede snor die de aandacht van zijn immer pimpelpaarse neus moest afleiden, snauwde onze protagonist de journalist zijn korte antwoord toe: It will fluctuate. Met de nadruk op het derde woord. Dit is het enig mogelijke correcte antwoord, wat meteen ook het diepere inzicht in de beursmechanica van deze doortastende zakenbankier typeerde. Na de recente beursrally waarvan de financiële markten sinds de Republikeinse verkiezingsoverwinning in november 2016 hebben mogen genieten, wordt de bovengestelde vraag niet eens meer gesteld, maar wordt het antwoord direct en zonder al te veel nuancering meegegeven door chagrijnige waarnemers die de stijgingen voor de zoveelste keer gemist hebben: de beurzen staan op instorten … Vlieglessen van een slang. Lees meer…