Toon Peters
Op 13 september jongstleden in de avond was ik aanwezig in het Pakhuis De Zwijger in Amsterdam bij de boekbespreking van wetenschapsfilosoof, vertaler en schrijver Rein Gerritsen. De naam van zijn boek is “Een politiek gevangene in Nederland”. Heeft Nederland dan een politieke gevangene? Het schokkende antwoord van Rein Gerritsen was ja. In zijn boek beschrijft de wetenschapsfilosoof het verhaal van de Koerdische politieke leider Hüseyin Baybasin die veroordeeld is tot levenslang en al ruim 25 jaar vastzit in Nederland. Na de oprichting van het Koerdische Parlement in Ballingschap op 12 april 1995 te Den Haag, werd Hüseyin Baybasin in de raderen van de wereldpolitiek vermalen. In het boek laat Gerritsen zien hoe een Turks-Nederlandse politie-eenheid bewijs vervalste, waarna criminologen, vertalers, rechters, raadsheren en politici in het web van leugens verstrikt raakten. Het voorwoord is geschreven door vijf voormalige gevangenisdirecteuren die zich openlijk verzetten tegen Baybasins onterechte opsluiting.
Werd hier een klokkenluider bestraft? Was dit het lot dat zoveel mensen treft die niet zwijgen wanneer ze misstanden signaleren en vervolgens een zware prijs voor hun openheid moeten betalen? Het antwoord van Gerritsen is wederom ja. Op 10 juli 2001 legde het Hof van Den Bosch een levenslange gevangenisstraf op aan de nu 65-jarige Koerd Hüseyin Baybasin. Hij werd schuldig bevonden aan het opdracht geven tot moord op Sadik Suyleman Öge (9 november 1997) en op Kaymar Cyrus Mahboub (25 oktober 1997).
Het bewijsmateriaal in de zaak Baybasin bestaat voor meer dan 90 % uit “Nederlandse” telefoontaps. Wetenschapsfilosoof Prof. Dr. Ton Derksen beschrijft in zijn boek “Verknipt bewijs” (2014) dat de belangrijke taps in deze zaak naar bijna 100 % waarschijnlijkheid werden gemanipuleerd en dat de Turkse en Nederlandse politie en het Nederlandse Openbaar Ministerie hoogstwaarschijnlijk bij het vervalsen van de taps hebben samengewerkt. In zijn boek “Het falen van de Hoge Raad” (2021) besteedt Derksen hier nog eens een hoofdstuk aan.
Wapenexport en diplomatieke relaties met Turkije zijn belangrijker dan correcte rechtsgang
Uit het onderzoek van Gerritsen blijkt dat Turkije destijds dolgraag de uitlevering en uitzetting van Baybasin wenste, omdat hij een klokkenluider was die tot in detail op de hoogte was van de malafide praktijken van bepaalde segmenten van de Nederlandse, Turkse en Duitse overheden. Nederland, van haar kant, wenste de Turkse overheid maar wat graag te paaien door Baybasin uit te zetten en uit te leveren aan de Turkse overheid en toen dat niet lukte, hem dan maar strafrechtelijk te vervolgen, met als doel de handelsbetrekkingen (met name wapenexport aan Turkije) en de diplomatieke relaties met Turkije te herstellen.
Verder gaat Rein Gerritsen ook in op de rol die Joris Demmink, voormalig secretaris-generaal van met Ministerie van Justitie en Veiligheid toentertijd en zijn rol die hij vanaf 2007 speelde in het detentieverloop van Baybasin nadat die in april 2007 Demmink aanklaagt wegens ontucht met minderjarigen.
Op de vraag of dit boek er toe zal bijdragen of onze democratische samenleving over voldoende zelfreinigend vermogen beschikt om onze rechtsstaat in ere te houden kan ik geen antwoord geven, maar ik weet wel dat dit boek minder geschikt is voor mensen die een rotsvast vertrouwen in onze democratische rechtstaat hebben.
Hans Postma Reageren
Mooie boekbespreking, Toon. Jouw eigen aanstaande boek zal ook vlot geschreven zijn. Succes.
JOSE Eustatia Reageren
Helemaal mee eens. Deze man is een politieke gevangene die in de gevangenis zal moeten sterven om te voorkomen dat de voor de beschermelingen van de Staat zeer pijnlijke waarheid boven water komt. Ik heb jaren geleden een boek over dit onderwerp gelezen, geschreven door twee Nederlandse journalisten die met name met verwijzing naar de opvallend amateuristisch gemanipuleerde telefoontaps, wijzen op het gebrekkig bewijs. Helaas uitgeleend en nooit meer teruggekregen. Ik denk dat iedereen die een van de beschermelingen van de Staat de les leest, een vergelijkbaar lot te wachten staat: niet per se de gevangenis – we zijn in het Koninkrijk NOG niet zo “ver” als Rusland – maar wel via foute vonnissen en andere drukmiddelen het leven zuur gemaakt worden. Het grote probleem is dat de vertegenwoordigers van de zogenaamde vrije pers (waarop we naar hun eigen zeggen zuinig (?!) op moeten zijn), volop met de wolven in het bos meehuilen, waardoor dit soort onrecht in stand blijft. De auteur van deze boekbespreking (Toon Peters) en ik kunnen daarover meepraten. De democratische rechtsstaat is aan een grondige onderhoudsbeurt toe.
Alfred Mol Reageren
De “affaire” Baybasin ken ik niet, bijgevolg kan ik mij niet uitspreken over deze procedure. Wel kan ik uit eigen directe ervaring met Rb, Hof en HR in Den Haag mij over deze rechters uitlaten. Het is mijn ervaring, dat vele van deze rechters/ raadsheren bereid zijn om grof te sjoemelen voor het goede doel – ahum. KTI bv begon KG in 1980 en beweerde dat ik inbreuk zou maken op hun Auteursrecht en geheime know zou misbruiken. Deze poging ging mooi fout, want eisers wilden niet meewerken met deskundigenonderzoek. Ergo: alle eisen afgewezen.
In 1992 begon KTI weer een KG met dezelfde beschuldigingen. De KG rechter was mr. EJ Numann, die optrad zonder de vereiste griffier. De beschuldigingen werden door mij ontkend, waarop deze KG rechter aan de advocaat mr Sev. de Wit vroeg, of die beschuldiging van misbruik geheime know-how wel klopte. Met schaamrood op de kaken moest die advocaat toegeven, dat het inderdaad niet klopte. Bijgevolg verwachtte ik dat in het vonnis eea zo wel vermeld zou zijn. Maar nee, KG rechter had toch expliciet de valse (en later ontkende) beschuldiging aangenomen voor waar……. Hoe zou dat kunnen? Een en andere lijkt mij op basis van een vriendendienst/ corruptie van deze KG rechter voor oude bekende. Bijgevolg zware dwangsommen, verlof tot gijzeling etc. Bij spoedappel werden de dwangsommen met 90% gereduceerd, maar bleef toch 1 miljoen per overtreding. Bij de bodemprocedure bleek dat Technip/ KTI geen verkrijgen van Auteursrecht kon aantonen. NB Technip had in 2002 KTI bv overgenomen. Toch gaf het Hof de bewijsopdracht aan mij. Dat is natuurlijk onredelijk, immers normaal is dat de eiser zijn rechten moet bewijzen. Bijgevolg grote vertraging. Mijn advocaat heeft een klacht ingediend bij het EHRM, Straatsburg. Dit Europ. Hof veroordeelde de Staat der NL vlot op 2 punten. Bij verhoor van Italiaanse getuige Losco in 2009 meldde deze dat hij in 1989 aan zijn oud-collegas’s had gezegd, dat ze met zijn bijdrage mochten doen wat ze wilden. De r-c mr Van Sandick riep hierop uit, dat dit voor hem overdracht van AR betekende. NB Volgens NL wetgeving kan overdracht van AR slechts door middel van een akte, dus dat zou niet kunnen. Ook is dan nog niet een overdracht van AR aan Technip verklaard. Ook zou je verwachten, dat als dan Losco dat gedaan zou hebben, dat dan Technip/ KTI dit zouden melden, maar blijkbaar wisten Technip/ KTI niets af van zo’n beweerde overdracht.
Ook door meerdere hoogleraren als prof. Alex Brenninkmeijer, Dirk Visser, AA Quaedvlieg wordt expliciet geklaagd over deze I.E. rechtspraak.
NB In 2011 nogmaals via een Antwerpse advocaat een klacht bij het EHRM ingediend, maar deze werd vlot afgewezen op basis van formaliteiten….
Ref: https://alfred-mol-21.be/