Uit het jaarverslag 2019 van het klachteninstituut Kifid blijkt dat er in 2019 door het Kifid bijna 500 klachten meer inhoudelijk zijn behandeld dan in 2018. In totaal zijn 3.412 klachten van consumenten gericht tegen hun bank, verzekeraar of andere financiële dienstverlener afgerond. Meer dan de helft van de klachten is via bemiddeling en / of schikking opgelost. Evenwel, in 1.290 klachtzaken is er door het Kifid een uitspraak gedaan. Daarbij is voor meer dan 200 klachtzaken de consument deels of geheel in het gelijk gesteld, daarentegen is in ruim 1.000 klachtzaken de klacht van de consument ongegrond verklaard. In meer dan de helft van de behandelde klachten (1.973 klachten) is een bemiddelresultaat of schikking bereikt. Kifid wist in 2019 opnieuw meer consumenten en financiële dienstverleners bij elkaar te brengen om hun klacht op te lossen via bemiddeling en schikking. Kijkend naar het totaal aantal bemiddelresultaten dan betreft het bijna de helft (48%) klachten over verzekeraars. Banken en financiële tussenpersonen waren betrokken bij respectievelijk 27 procent en 24 procent van het totaal aantal bemiddelresultaten en schikkingen.  Lees meer…

Stefan Duchateau

Bij deze historische beproeving hebben vele aspecten ons zo mogelijk zelfs aangenaam verrast, enkele echter ook erg onaangenaam. De tweede categorie vegen we voorlopig even onder de mat, bij de eerste onthouden we vooral de gedreven inzet van zorgverleners en de distributiesector. Maar blijven we ons tegelijk in positieve zin verbazen over het kranige verweer van de meeste wereldbeurzen. Dit heldhaftige verzet tegen het nochtans voor de hand liggende defaitisme is gebaseerd op twee pijlers. Enerzijds steunt men hierbij op de overtuiging dat de lage rente en de ongeziene monetaire en economische stimuli in staat moeten zijn om zelfs een morsdood paard terug tot leven te schoppen. Anderzijds is er de onverbloemde hoop dat het virus kortelings onder controle wordt gebracht dankzij de draconische maatregelen. Of het zelf voor bekeken houdt … Maar stijgende aandelenkoersen bij een zinkende economie zijn van aard om vragen op te roepen en beide pijlers regelmatig te testen op hun robuustheid. Een dergelijke toetsing gaat gepaard met de nodige beursvolatiliteit waarbij de fundamentele elementen waarop de stijging is gebaseerd in vraag worden gesteld. Het antwoord op de existentiële vraag of de huidige waardering al dan niet gebaseerd is op een overmatig optimistisch toekomstbeeld, is echter nooit evident. Zeker nu niet. 
Lees meer…

De Europese Commissie is dankzij EU Commissaris Margrethe Vestager (zie foto) recentelijk met aanbevelingen gekomen voor de lidstaten in het kader van de reis – en de passagiersrechten. De Commissie raadt aan om zowel voor pakketreizen als voor passagiersrechten alleen met een vrijwillig vouchersysteem te werken en de vigerende Europese wetgeving steeds te respecteren. Bijkomend wordt onderstreept dat de vouchers, wanneer ze worden uitgegeven, gedekt moeten worden tegen faillissement en dat ze zo flexibel mogelijk moeten worden toegepast. De Europese belangenverenigingen voor consumenten, zoals Test Aankoop in België, juichen de beslissing van de Commissie toe, maar ook zij zijn zich er ten volle van bewust dat de reissector zich in een moeilijke situatie bevindt. In dit verband biedt Test Aankoop zowel de federale regering als de reissector zijn diensten aan om mee te werken aan een communicatieplan. 

Lees meer…

De MiFID II-richtlijn en de teksten die deze in Belgisch recht omzetten, voorzien in de verplichting voor gereglementeerde ondernemingen om (onder meer) de telefoongesprekken op te nemen waarin hun cliënten orders doorgeven. Die verplichting is onder andere bedoeld om te kunnen controleren of de onderneming haar verplichtingen ten aanzien van haar cliënten naleeft. Gelet op de uitzonderlijke situatie als gevolg van de COVID-19-epidemie, bestaat de kans dat het voor bepaalde ondernemingen, ondanks alle genomen maatregelen en voorzorgen, niet meer mogelijk is om die telefoongesprekken op te nemen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan het geval waarin een groot aantal personeelsleden van de onderneming telewerkt. Lees meer…

De Europese richtlijn uit 2018 inzake de kapitaalvereisten voor banken moet in de Nederlandse wetgeving worden omgezet en uiterlijk 29 december 2020 in werking treden. De ministerraad heeft ingestemd met het wetsvoorstel van minister Hoekstra van Financiën en het ter advisering naar de Raad van State gestuurd, opdat het op tijd behandeld kan worden door de Tweede en Eerste Kamer. Banken moeten namelijk een buffer aanhouden van minimaal 3% van het eigen vermogen ten opzichte van het geld dat is uitgeleend, de zogenaamde minimum leverage ratio. Daarbij komt een opslag voor de allergrootste banken. Deze afspraken vloeien voort uit in Europees verband gemaakte afspraken in 2018 onder de naam Bankenpakket. Daarnaast zijn afspraken gemaakt op het gebied van systeem- en specifieke kapitaalbuffers en de liquiditeitsbuffers. Kapitaalvereisten moeten er voor zorgen dat banken voldoende buffers aanhouden om hun eigen verliezen te kunnen opvangen, met name om te voorkomen dat de overheid in tijden van crisis moet bijspringen. Lees meer…

Allen Calberson

Rechters en procureurs die zich op een structurele manier schuldig maken aan omkoping en andere vormen van corruptie mogen we terecht als maffiosi omschrijven. Want het gaat tenslotte over georganiseerde misdaad met vertakkingen binnen het overheidsapparaat. En dat is maffia. De structurele corruptie van de maffia-magistraten binnen de Belgische justitie vreet aan onze rechtsstaat en heeft dramatische gevolgen. Deze vorm van criminaliteit moet absoluut worden aangepakt. Maar gebeurt dat ook? Wie bestrijdt de maffia-magistraten? Lees meer…

Michel Klompmaker

Vorige maand in april 2020, is het rapport verschenen van de Raad voor het Openbaar Bestuur met als titel “Een sterkere rechtsstaat. Verbinden en beschermen in een pluriforme samenleving.” De aanleiding was de toegenomen bezorgdheid vanuit verschillende geledingen over de staat van de rechtsstaat. Enkele voorbeelden zijn de bezorgdheid rond de dienstverlening van de overheid aan haar burgers (Belastingdienst), de politieke bemoeienis met de rechtspraak en de invloed van de georganiseerde criminaliteit in de bovenwereld, onder andere bij advocaten en notarissen. Het rapport was voor ons aanleiding om een viertal vragen te stellen aan de Raad voor het Openbaar Bestuur en we zijn tevreden dat we de antwoorden mochten ontvangen, die we onverkort publiceren.  Lees meer…

Crelan Bank is in 2013 ontstaan uit de fusie van Landbouwkrediet en Centea. Na deze fusie trachtte de directie van Crelan de handelsagentuurovereenkomsten van haar bankagenten te uniformiseren. Er werd daarbij getracht bankagenten te duwen in de richting van een nieuw commercieel beleid dat de directie van de bank uitstippelde. Belangrijk is dat het nieuwe beleid de onafhankelijkheid van de agenten op het vlak van krediet- en verzekeringsmakelarij probeert te ondergraven door hen te dwingen aan Crelan exclusiviteit te verlenen op vlak van kredieten en verzekeringen, wat uiteraard gevolgen heeft voor de consument. Elke noodzakelijke autonomie om hun krediet- en verzekeringscliënteel op de hun vertrouwde manier verder te kunnen bedienen, werd de agentschappen de facto onmogelijk gemaakt, gelet op de financiële penalisatie die Crelan hieraan verbond. Om dit beleid af te dwingen, werden agenten onder druk gezet door de kosten in sommige agentschappen substantieel te verhogen, commissies te reduceren of enkel nog uit te keren voor preferente producten (bijvoorbeeld complexe financiële producten zoals Notes). Het spreekt voor zich dat enkel de agentschappen die zich niet wensten te schikken naar het beleid werden geviseerd. Voormelde problematiek werd door een aantal agenten, na verwoede pogingen om in gesprek te gaan met de Crelan-directie, voorgelegd aan de ondernemingsrechtbank en later het Hof van Beroep te Antwerpen.  Lees meer…