Over politici en (gebrek aan) integriteit

Het mag duidelijk zijn, in het verre buitenland zijn politici niet allemaal even integer. Een enkel voorbeeld is president Erdogan van Turkije, maar ook zijn Amerikaanse collega Donald Trump heeft ook zo zijn beperkingen als het om integriteit gaat. Kijken we dichter bij huis dan blijkt dat er in de regio Den Haag ook wel eens het een en ander misgaat. Toeval of niet, maar steeds vaker zijn daar VVD-ers bij betrokken. Zou dat iets te maken kunnen hebben met de macht en het machtsdenken, nu we al weer gewend zijn aan het derde kabinet Rutte?  Het meest recente integriteits -“slachtoffer” is het prominente Tweede Kamerlid Han ten Broeke, die zojuist zijn aftreden bekend gemaakt heeft. 

We noemen slechte een paar namen uit het recente verleden. Allereerst Minister van Buitenlandse Zaken Halbe Zijlstra die als gevolg van een verzonnen verhaal moest aftreden. Daarnaast de voorzitter van de partij Henry Keizer, die nu met een strafrechtelijk onderzoek geconfronteerd wordt en dan sinds vandaag Han ten Broeke, ooit kandidaat voor een ministerspost namens de VVD. Na publicatie op de website van HP/De Tijd kwam hij (Han ten Broeke) met de volgende verklaring op de website van de VVD:
“Zojuist is op de site van HP/De Tijd een artikel over mij gepubliceerd. In 2013 heb ik een kortstondige en intieme relatie gehad met een jongere medewerkster van de fractie. Dat was daarmee een ongelijkwaardige relatie. Niet in de zin van macht of gezag, maar wel gezien het feit dat ik kamerlid was en zij een medewerkster van midden twintig. Als ik daar nu op terugkijk, had ik mijzelf dat nooit mogen toestaan. Het was niet ok, had niet mogen gebeuren en zal nooit meer gebeuren. Op enig moment heeft mijn toenmalig fractievoorzitter Halbe Zijlstra mij op de hoogte gesteld van het feit dat de medewerkster mij beschuldigde van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Halbe heeft dit – terecht – heel serieus genomen. Hij had de medewerkster meteen voorzien van een advocaat en haar aangeraden aangifte te doen. Ik heb de aantijging met kracht weersproken. Los van de ongelijkwaardige relatie is er naar mijn mening niets onoorbaars voorgevallen. Halbe adviseerde mij daarop om dan aangifte te doen van smaad, waarna ook ik een advocaat heb ingeschakeld. Al snel bleek echter dat de medewerkster en ik deze kwestie het liefst achter ons wilden laten. Dat leidde vier weken later tot een juridische overeenkomst waarin we ‘agree to disagree’ afspraken en overeenkwamen de kwestie te laten rusten en erover te zwijgen. En zo is het de afgelopen vijf jaar gegaan.
Halbe vond de getroffen afspraak onbevredigend en heeft de kwestie voorgelegd aan de integriteitscommissie. De commissie heeft zowel met mij, de medewerkster, als ook de fractieleiding gesproken. Met de gesloten overeenkomst, het oordeel van de integriteitscommissie en het feit dat beide partijen dit achter zich hebben kunnen laten, heb ik de afgelopen vijf jaar kunnen blijven functioneren. Natuurlijk heb ik de berichten gelezen die een verband legden tussen een vermeende kwestie en een eventueel ministerschap. Daarover het volgende. Bij de formatie was het glashelder dat Halbe Zijlstra vóór mij in de rij stond. Toen Halbe aftrad, dook mijn naam weer op. Maar niemand hoefde daar over na te denken, ik kon simpelweg geen minister worden. Want nog voordat de kwestie rond Halbe speelde, zat ik al in een medisch traject waardoor ik een paar maanden uit de roulatie ben geweest. Inmiddels gaat het beter. De afspraak hield vijf jaar stand. Tot vandaag. Nu is de kwestie openbaar geworden en is een situatie ontstaan die ik niet kan beheersen. Dat wil ik mijn familie, vrienden, mijzelf, maar zeker ook mijn fractiegenoten en partij, niet aandoen.
Ik heb de afgelopen dagen goed nagedacht over de onbeheersbare gevolgen van deze publicatie. In dit vak leef je in een glazen huis en mag je integriteit geen onderwerp van discussie worden. Daarom heb ik, hoewel ik mijzelf en anderen recht in de ogen kan aankijken, toch besloten mijn kamerlidmaatschap neer te leggen. Ik heb de kamervoorzitter daar zojuist van op de hoogte gesteld. Ik neem deze beslissing met pijn in mijn hart, want ik heb mij de afgelopen jaren met volle overtuiging en enthousiasme ingezet.
Han ten Broeke”
Bij de voormalige voorzitter van de VVD, Henry Keizer, gaat het niet om een scheve schaats, maar draait het om oplichting en valsheid in geschrifte volgens het OM. Inmiddels is er door het Openbaar Ministerie voor circa 20 miljoen beslag gelegd in deze zaak. Volgens Nieuwsuur is er sprake geweest van een dubieuze deal, waarbij ook andere VVD-prominenten genoemd worden.