Verslaafd aan groen
Stefan Duchateau
Het is hoog tijd geworden om het toe te geven: wij zijn verslaafd. Meer bepaald aan groene cijfers. De afgelopen drie jaar hebben ons een overdaad aan beursstijgingen opgeleverd, zodat we zonder het te beseffen sterk afhankelijk zijn geworden van de flikkerende groene kleur op ons computerscherm, die aangeeft dat de aandelenkoersen naar nieuwe recordnoteringen op zoek zijn. Roodgekleurde cijfers kwamen natuurlijk wel eens voor, maar dat zorgde alleen maar kortstondig voor wat onrust. Hooguit een verfrissende regenbui waarna alles weer kon openbloeien, de koersen terug voor een opwaarts pad kozen en de beursschermen als vanouds gazongroen kleurden. Sinds de inzet van dit vervloekte jaar overvallen ons echter allerlei hoogst onaangename ontwenningsverschijnselen. De zeldzame keer dat de beurskoersen toch een opwaartse beweging tentoonspreidden, werden ze resoluut opgevolgd door dieprode cijfers die de staat van verval van het beurssentiment weerspiegelden. Tijdens de eerste twee maanden van dit annus horribilis viel dat nogal mee. De aandelenkoersen waren weliswaar een neerwaarts pad ingeslagen, maar dat hield vooral verband met de hoge vlucht die de inflatie-indicatoren hadden genomen. Maar dat was maar een (stevige) terugslag na de extreem lage inflatie in de voorafgaande jaren en zou – samen met de flessenhals in de toeleveringsketens – redelijk snel weer verdwijnen, zodat we – ergens medio 2022 – als vanouds weer in de groene cijfers zouden belanden.




De auteur, Arthur de Groot is een voormalige partner van Deloitte en hij kan terugkijken om tientallen jaren ervaring op het gebied van financieel forensisch …
Lees meer…