Josephine Sisouw de Zilwa

Ondanks dat er tegenwoordig diverse anti-corruptiebeleidsmaatregelen zijn ontwikkeld komen er nog regelmatig nationale en internationale misstanden omtrent corruptie aan het licht. De moeilijkheid van het uitroeien van corruptie zit in de vele vormen die corruptie kan aannemen: van omkopingen tot aan de bijna onzichtbare vorm: netwerkcorruptie (Sisouw de Zilwa, 2019, p.5; Slingerland, 2018). Echter, de moeilijkheid van corruptie bestrijden zit ook in het gebrek aan inzichten in de structurele en culturele oorzaken van corruptie. Eerder onderzoek toont aan dat vrouwen een positieve invloed hebben op het verminderen van corruptie als zij parlementaire zetels bezetten. Is er ook sprake van de positieve invloed van vrouwen in sociale netwerken op het voorval van netwerk corruptie? Die vraag heb ik getracht te beantwoorden in mijn masteronderzoek.
Lees meer…

Toon Peters

In het magazine van de Raad voor de Rechtspraak verscheen in het nummer juli 2019 een artikel van mevrouw Tamara Trotman, voorzitter van het Gerechtshof uit Den Haag. Zij komt met het artikel ‘Zet je in voor de rechtstaat’ tot een hoge waardering in verband met de hoge waardering van Nederland, namelijk de vijfde positie, in de ranking van de World Justice Project Rule of Law Index. Ik vind dit echt opmerkelijk en ik licht dat graag toe. Immers links en rechts worden en werden al de nodige vraagtekens geplaatst bij de totstandkoming van dit rapport. Lees meer…

Michel Klompmaker

De Nederlandsche Bank (DNB) maakt zich enigszins zorgen over het gebruik van kunstmatige intelligentie (Artificial Intelligence, afgekort AI) bij financiële ondernemingen. Vandaar dat DNB richtlijnen heeft opgesteld voor het gebruik van AI. Het discussiedocument getiteld “General principles for the use of Artificial Intelligence in the financial sector” is onlangs gepubliceerd en met dit document gaat de toezichthouder de komende periode de dialoog aan met de financiële sector. Lees meer…

In België moeten zelfstandige tussenpersonen werkzaam in de financiële sector elk jaar een bijdrage betalen aan de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten (FSMA), de instantie die op hun activiteiten toezicht houdt. Deze bijdrage dient om de werkingskosten van de FSMA te financieren. Alle ondernemingen die onder het toezicht van de FSMA vallen, worden in die zin verplicht om een jaarlijkse bijdrage te betalen. De bijdrage is verschuldigd per activiteit. In de regel cumuleren financiële tussenpersonen verschillende activiteiten. Velen van hen zijn ingeschreven voor vier activiteiten, namelijk bemiddeling in bank- en verzekeringsactiviteiten en in consumenten- en woonkredieten. Een kleine tussenpersoon met bijvoorbeeld slechts één medewerker betaalt daarvoor ieder jaar € 2.223,65 aan de FSMA. De totale bijdrage die zelfstandige financiële tussenpersonen jaarlijks moeten betalen aan de FSMA is enorm gestegen. Waar de tussenpersonen in 2017 in totaal nog € 9.864.000 bijdroegen, betaalden ze in 2018 € 16.065.000 een toename van ruim 62%. En dit terwijl het aantal tussenpersonen is gezakt van 26.094 in 2017 naar 24.935 in 2018, aldus de BZB/Fedafin, de beroepsorganisatie van zelfstandige tussenpersonen.
Lees meer…

Pieter Lakeman

Tien tot vijftien jaar geleden wilden veel ondernemers die een lening met variabele rente afsloten zich indekken tegen de risico’s van rentestijging. De banken eisten dat zelfs en “adviseerden” daarvoor een renteswap contract met hen af te sluiten. Dat werkte als volgt. Wanneer de eenmaands Euribor bijvoorbeeld 4% was en je sloot een variabelrentende lening van € 1,5 miljoen af met een looptijd van 10 jaar plus een swapcontract met 4% vaste rente met dezelfde hoofdsom en looptijd, dan betaalde je op je swapcontract met startwaarde 0 aanvankelijk geen rente en op je lening betaalde je dan € 60.000 per jaar. Wanneer de Euribor 2 jaar later van 4% naar 1% was gedaald, betaalde je gedurende de laatste 8 jaar op je swapcontract in totaal € 360.000 *[1] méér rente en op je lening € 360.000 *[2] minder rente. In totaal veranderde er voor de onderneming niets. Verlaging van de Euribor rente heeft dan geen invloed op de rentelast van de onderneming *[3]. Niettemin veranderde het gedrag van de bank als bij donderslag! Die eiste plotseling bijna € 360.000 *[4] aan margin calls, borgstellingen of andere zekerheden met het argument dat het swapcontract door de rentedaling bijna € 360.000 minder waard was geworden. De bank keek niet langer naar de totale onderneming maar slechts naar de waarde van één enkel contract. Dat de rentelasten en de financiële gezondheid van de onderneming door de rentedaling niet gewijzigd was interesseerde de bank plotseling helemaal niet meer.  Lees meer…

Minister Hoekstra van Financiën heeft David Voetelink benoemd tot lid van de Raad van Toezicht van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). De benoeming is per 15 juli 2019 ingegaan en geldt voor een periode van 4 jaar. David Voetelink is sinds oktober 2013 vice-voorzitter en CFO van de Raad van Bestuur van het Erasmus MC. Vanaf 2000 was hij werkzaam bij KPMG Healthcare, onder meer als voorzitter en als partner. Voetelink kent de accountantswereld goed en wellicht valt deze benoeming goed bij de accountancysector, die, zoals bekend, het de laatste tijd nogal aan de stok heeft gehad met de AFM.
Lees meer…

Michael van Woerden

Er loopt een debat over de inzet en reikwijdte van het beroepsgeheim van advocaten van ondernemingen die te maken hebben met opsporing en vervolging van corruptie en van fraude. Advocaten zijn van mening dat het “legal privilege” door het Openbaar Ministerie (OM) wordt geschonden door grote in beslag genomen databestanden onder zich te houden. Het debat mag het belang van openheid door ondernemingen over wat er fout is gegaan niet overschaduwen of in de weg staan. Immers, deze openheid draagt bij aan het voorkomen van nieuwe corruptie- en fraudegevallen. Daarbij hoort dat naleving van met het OM gemaakte schikkingsafspraken over verbetering van het compliance programma onafhankelijk en op transparante wijze getoetst moet kunnen worden. Minister Grapperhaus werkt aan een wettelijke regeling voor toezicht op naleving van schikkingsafspraken. Wanneer de hoogste leiding van de onderneming in het kader van een schikking belooft om serieus werk te maken van verbetering van het compliance programma, dan past daarbij dat onafhankelijk wordt getoetst of het compliance programma aan de gestelde eisen voldoet.  Lees meer…