Stefan Duchateau
Een jaar en een week of zo geleden bleek dat de inaugurale toespraak van de nieuwbakken Amerikaanse president hooguit een verlengstuk was van de onwaardige verkiezingscampagne waarbij beide partijen zich vergenoegden tot het uitspuwen van krenkende commentaren en wat opzichtig gespetter met modder. Deze dag symboliseerde de overwinning van de opgestoken middenvinger van rechts op het vermanende wijsvingertje waarmee de Democratische Partij op de linkerflank, wellicht wat te irritant, stond te zwaaien. De dag ook dat platvloerse, populistische argumenten uit het Amerikaanse Hartland, de pseudo-intellectualistische argumenten in het zand deden bijten van de stranden van de Amerikaanse West- en Oostkust. Geen van beide kandidaten wist destijds bij ons enig enthousiasme op te wekken, maar toch durfden we destijds onze voorkeur uit te spreken voor Trump – natuurlijk niet vanuit enige vorm van appreciatie van ’s mans levenswandel of ideeëngoed, maar louter op statistische basis. Vanuit het perspectief van financiële markten is er immers geen betere president voor de VS dan deze met weinig politieke steun. En laat nu precies deze grofgebekte twitteraar ons hieromtrent de grootste garantie bieden.
Lees meer…