Hans Timmerman
De informatie-gelijkheid tussen overheden/organisaties en haar burgers/klanten is afgelopen decennia in onbalans gekomen. Door politiek en daaruit vloeiende wetgeving worden uitvoerende organisaties enerzijds gedwongen overdreven veel data over hun burger of klant te verzamelen. Anderzijds duwen privacywetten hen gelijkertijd in een keurslijf hoe ze deze verzamelde data mogen gebruiken. Immers zonder toestemming van burger of klant mag de uitvoering die verzamelde data minimaal gebruiken. Dit leidt zowel tot enorme uitwassen en/of inefficiëntie, zoals we hebben kunnen zien met de toeslagen-affaire en nu de uitvoering van de Wwft, de wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme. In beide gevallen is de politiek zover doorgeschoten met het (willen) voorkomen van fraude en terrorisme, dat de uitvoerende organisaties in feite gedongen worden elementaire mensenrechten met voeten te treden. Dat dit tot ongelukken en uitwassen leidt, is ook heel begrijpelijk. Hoe kunnen we dit herstellen? De Wwft: Wat kunnen en wat moeten we ermee? Over deze hoofdbrekens bij de uitvoering van de Wwft werd op donderdag 13 juni tijdens het traditionele Risk & Compliance Jaarcongres specifiek gesproken. Lees meer…