Stefan Duchateau
Na het Roswell-incident in 1947, waarbij een vermeende UFO in de woestijn van New Mexico neerstortte, haastte de Amerikaanse regering zich om het voorval toe te schrijven aan een weerballon die uit koers was geraakt (in een latere versie werd dat een spionageballon). Tegelijk richtte de overheid zich ook tot een selecte groep van wetenschappers. Niet om het fenomeen te verklaren, maar wel om zich in een eventueel voorkomend geval voor te bereiden op een buitenaardse visite. Uitgaande van de vermoedelijke technologische en militaire superioriteit van deze ongenode gasten en de onmacht om elkaars taal voldoende snel te begrijpen, leek het de beste optie om hen te verwelkomen met een film over de recente geschiedenis die de mensheid had doorgemaakt. Na een grondig verder onderzoek werd echter afgestapt van het idee om dergelijk beeldmateriaal te vertonen. De filmrollen die op dat moment ter beschikking waren, stonden immers bol van verschrikkingen. De Tweede Wereldoorlog was net achter de rug, met beelden van de atoombommen op Japan en de nazi concentratiekampen die nadrukkelijk op het collectieve netvlies gedrukt stonden. Vooruitblikken bracht weinig soelaas want het IJzeren Gordijn dat Europa in twee deelde, het ontluikende conflict in Korea en de bevrijdingsoorlog in Indochina voorspelden weinig goeds. Verder terugblikken kon je best ook niet doen want dat leverde vooral materiaal op over de wanhoop tijdens de Grote Depressie en de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog. Het zou bij de aliens wellicht geen al te fraai beeld opleveren over de mensensoort en hen misschien op verkeerde ideeën brengen.
Lees meer…