Stefan Duchateau
Gillend van je weg lopen, dat zullen ze! Wanneer je binnen pakweg 20, 30 of 40 jaar je (achter-)kleinkinderen graag voor de zoveelste keer nog eens zou willen vertellen over de bijzondere tijden die je meemaakte in het hoogst bijzondere 2020. Ze zullen je overigens niet geloven. Zeker niet wanneer je ze vertelt dat voor de coronacrisis uitbrak mensen iedere dag fysiek naar hun werk sjokten en daarvoor urenlang in stinkende files moesten staan of in overvolle treincompartimenten. Om dan werk te verrichten dat evengoed van thuis uit had kunnen gebeuren. Met hun wijsvingertjes zullen ze tegen het voorhoofd tikken als je spreekt van die overvolle auditoria waartegen je als docent aan universiteiten en hogescholen moest optornen, terwijl je net zo makkelijk een digitale les kon voorzien. Te volgen op het moment en tegen een tempo dat voor iedereen past. En dan nog niet te spreken over die gore gewoonte van destijds om zweterige handpalmen tegen elkaar te drukken als begroeting. Dat zal dan als pure horror klinken. Lees meer…